Ağaç kavuğundaki yuvaları kalpleri gibi minicik ama sevgiyle doluydu. Annesi ve abisiyle yaşayan Mimi her sabah annesinin şarkılarıyla ve öpücükleriyle gözlerini açardı. Bazen  de annesi daha fazla öpsün ve daha çok güzel sözler söylesin diye uyuma numarası yapardı. Annesi Mimi’yi kirpiklerinden öper,minik patilerinin her parmağını öper ve onu verdiği için Rabbime teşekkür ederdi. Bunları duymak her sabah ama her sabah Mimi için çok güzeldi.Sabahları sevilerek uyanır annesi ona ”Bugün çok güzel bir gün, her şey çok güzel olacak…” derdi.Uyandığında kahvaltısı hazır olan Mimi’yi annesi yine kahvaltı boyunca öper, koklar hatta onu seyrederken kendisi kahvaltı bile yapamazdı. Bu her sabah Mimi için sıradan olmuştu.

Bugün Mimi karne alıyordu ve sevdiği babasının yanına gidecekti. Annesinden ayrılmak zor geliyordu ona. Diğer taraftan annesi ona sevdikleriyle olmanın güzel olacağını,farklı yerlerin ona  öğreneceği çok şey olduğunu söylüyordu.Mimi nasıl olur acaba diye içinden geçiriyor ve yüreğinde merakla karışık bir duygunun olduğunu seziyordu.

Mimi babasıyla beraber evinden ayrıldı.Annesi gözyaşlarıyla onu öptü. Ona mutlu olmasını söylemişti.Ama Mimi’nin yüreğinde anlayamadığı bir şeyler oluyordu. Annesine ıslak gözlerle baktı, vedalaştı.

Mimi bir hafta sürecek olan tatilinde annesine duyduğu özlemle birlikte bir çok güzel şey de yaşadı.Annesi ve abisinden uzakta olduğunda yaşadıklarını  anlatacaktı. Her gün annesini özlediğinde onunla yaşadıklarını hatırlıyordu. Okuldan döndüğünde annesiyle birlikte ayaklarını duvara kaldırıp yatarak dinlenirler ve o gün yaşadıklarını eğlenerek birbirlerine anlatırlardı.Çok özlüyordu.

Bir hafta geçti ve Mimi annesine kavuştuğunda ona asla bir daha senden ayrılmayacağım diyordu.Annesinin hergün onu öptüğü gibi şimdi Mimi annesini öpüyor, kokluyordu. Bazen sarılıyor ”Seni çooook seviyorum anneciğim, hiç ayrılmayacağım,beni bırakma ”diyor ve gözünden yaş akıyordu. Küçük Mimi sevginin artık ne olduğunu biliyordu. Sevgi anne demekti. Sevgi bir annenin yavrusu olmak demekti.Gözünden akan yaş sevginin kendisiydi.